«حروف ناخوانا در برخی از قرآن‌های موجود در کشور با یک سری از علامت‌ها نشان داده می‌شود و گاهی از اوقات نیز حروف ناخوانا علامتی ندارد.
قاعده کلی آن است که چه علامتی برای حروف ناخوانا بگذارند و چه نگذارند، هر علامتی که خارج از حرکات اصلی (حرکات کوتاه، کشیده، تشدید، تنوین و سکون) بود، آنها را نخوانید.
در قرآن‌های با خط عثمان طه (که معمولاً با آنها تمرین داده می‌شود)، علامت صاد کوچکی است که نشان‌دهنده این است که حرف قبلی به بعدی وصل می‌شود.
حروف ناخوانا به دو بخش دائماً ناخوانا و گاهی ناخوانا تقسیم می‌شود.
حروف دائماً ناخوانا اصلاً خوانده نمی‌شوند، مانند واو در کلمه «مؤمنون» که همزه خوانده می‌شود، اما واو خیر.»
یادآوری می‌شود، سی درس آموزش روخوانی و روانخوانی قرآن کریم، طی ماه رمضان هر روز منتشر شده و در آینده نیز در قالب پرونده‌ای ویژه بر روی سایت iqna.ir قابل دسترس خواهد بود.
انتهای پیام