از عنوان کتاب مذکور این نکته بر میآید که به آیاتی پرداخته میشود که سیدالشهدا از زمان آغاز قیام، در کلام گهربارشان از آن استفاده کردهاند.
متن این بسته تصویری 7 دقیقهای، بهمنظور بهرهبرداری بیشتر مخاطبان، در ذیل منتشر شده است.
در سومین قسمت چراغ هدایت، به آیه 51 سوره توبه «قُلْ لَنْ يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا هُوَ مَوْلَانَا وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ؛ بگو جز آنچه خدا براى ما مقرر داشته هرگز به ما نمىرسد او سرپرست ماست و مؤمنان بايد تنها بر خدا توكل كنند» پرداخته میشود.
مولایمان حسین(ع) در چه منزگاهی به این آیه شریفه اشاره کرد؟ حمید مروجی طبسی، مؤلف کتاب آیات قرآنی در کلام و نهضت حسینی به آن پاسخ میدهد، با ما همراه شوید؛
در یکی از منازل میان مدینه و مکه، امام حسین(ع) با عبدالله بن مطيع که از مکه به مدینه آمده بود، روبهرو شد. عبدالله پرسید: قصد کجا داری؟ امام(ع) فرمود: اکنون به مکه میروم. عبدالله گفت: خداوند برای تو خیر پیش آورد، ولی دوست دارم رأی خود را به تو بگویم.
امام(ع) پرسید: عقیده و رأی تو چیست؟ عبدالله گفت: چون به مکه رسیدی، اگر خواستی از آن شهر به شهر دیگری بروی، از کوفه برحذر باش که شهری شوم و نافرخنده است، پدرت آنجا کشته شد و برادرت را یاری ندادند و او را غافلگیر کردند و ضربتی به او زدند که نزدیک بود از پای درآید. در حرم مکه بمان که مردم حجاز، هیچ کس را با تو برابر نمیدارند، سپس شیعیان خود را از همه جا آنجا دعوت کن که همگان پیش تو خواهند آمد.
امام حسین(ع) در پاسخ به او آیه ۵۱ سوره توبه را تلاوت فرمودند: «لَنْ يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا».
البته برخی از مورخان، زمان وقوع این ملاقات را هنگام حرکت کاروان حسینی از مکه به سوی عراق میدانند و برخی نیز احتمال دادهاند که دو ملاقات با دو نفر متفاوت بوده است؛ یکی هنگام رفتن به مکه با عبدالله بن مطيع و دیگری هنگام رفتن به عراق با عبدالله بن ابی مطيع.
کاظم رجبعلی، استاد تدبر در قرآن کریم درباره آیه فوق به نکاتی اشاره کرده که در ادامه میآید:
چراغ هدایت به همت سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور در استودیو مبین تولید و منتشر شده است.
انتهای پیام