صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۴۰۵۵۲۲۷
تاریخ انتشار : ۱۷ ارديبهشت ۱۴۰۱ - ۱۵:۳۸
بازخوانی اندیشه‌های امام/ ۱۲

امام خمینی(ره) در نامه اخلاقی ـ عرفانی خویش به فرزندش سیداحمد خمینی نکاتی را درباره دوست و دشمن بیان می‌کند که در این مجال مروری بر برخی از این نکات داریم.

پسرم! چه خوب است به خود تلقين كنى و به باور خود بياورى يك واقعيت را كه مدحِ مدّاحان و ثناى ثناجويان، چه بسا كه انسان را به هلاكت برساند و از تهذيب دور و دورتر سازد.

آنان كه با ثناهاى خود ـ و تملق‌گویی‌شان ـ ما را از جوار حق دور مى‌كنند، دوستانى هستند كه با دوستى خود به ما دشمنى مى‏‌كنند و آنان كه پندارند با عيب‏‌گويى و فحاشى و شايعه‌سازى به ما دشمنى مى‏‌كنند، دشمنانى هستند كه با عمل خود ما را اگر لايق باشيم اصلاح مى‌‏كنند و در صورت دشمنى به ما دوستى مى‏‌نمايند.

من و تو اگر اين حقيقت را باور كنيم و حيله‌هاى شيطانى و نفسانى بگذارند واقعيات را آن‌‏طور كه هستند ببينيم، آن‏گاه از مدح مداحان و ثناىِ ثناجويان، آن‏‌طور پريشان مى‌‏شويم كه امروز از عيب‏‌جويى دشمنان و شايعه‌سازى بدخواهان و عيب‌‏جويى را آن‌گونه استقبال مى‌كنيم كه امروز از مدّاحى‌‏ها و ياوه‏‌گويى‏‌هاى ثناخوانان. اگر از آنچه ذكر شد به قلبت برسد، از ناملايمات و دروغ‌پردازى‏‌ها ناراحت نمى‏‌شوى و آرامش قلب پيدا مى‏‌كنى كه ناراحتى‌‏ها اكثراً از خودخواهى است. خداوند همه ما را از آن نجات مرحمت فرمايد.

انتهای پیام