نام مشهور این سوره، نحل است. دلیل این نامگذاری هم این است که در این سوره، آیه ۶۸ به نحل (زنبور عسل) اشاره شده است. البته در این سوره به نعمت‌های فراوانی اشاره شده، اما اشاره‌اى كوتاه، پر‌معنى و شگفت‌انگیز به زنبور عسل كرده است. بعضی خواص این حشره بیان شده و کشف بعضی دیگر به عهده مخاطب گذاشته شده است.
محور اصلی سوره نحل ذکر نعمت‌های الهی است. این نعمت‌ها شامل باران، نور آفتاب، انواع گیاهان و میوه‌ها و مواد غذایی و چارپایان می‌شود. برشمردن نعمت‌های الهی بر اساس آیات این سوره با پنج هدف شکرگزارى، هدایت، تفکر، تسلیم در برابر دعوت حق و یادآورى بیان شده است.
قسمت ديگرى از این سوره به بیان احكام مختلف اسلامى همانند دستور به عدل، احسان، هجرت، جهاد، نهى از فحشا و منكر، ظلم و ستم و پيمان‌شكنى و همچنين دعوت به شكرگزارى از نعمت‌هاى او اختصاص دارد و در همين رابطه از ابراهيم، قهرمان توحيد به عنوان يك بنده شكرگزار در چند آيه نام مى‌برد. حرام بودن خوردن شراب، گوشت مردار، گوشت خوک و خون، از جمله احکام عملی مطرح شده در این سوره است.
یکی دیگر از مسائلی که در این سوره مورد اشاره قرار گرفته، وجوب گرامی‌داشت شنبه بر یهودیان است؛ این موضوع در آیه ۱۲۴ تأکید شده است. طبق این آیه، خداوند روز شنبه را برای یهودیان به عنوان روز تعطیل تعیین کرد؛ در حالی که برخی یهودیان در برابر این دستور شکرگزار و مطیع بودند، عده‌ای از این دستور الهی سرپیچی کردند و از سوی خداوند مجازات شدند.
انتهای پیام