در روز ۲ فروردین سال ۴۲ فجایع اسفناکی در مدرسه علمیه فیضیه قم، رقم خورد و عمال پهلوی عزاداران و طلاب را در این مدرسه به خاک و خون کشیدند. امام در این رابطه فرمود دستگاه حاکمه با این جنایت خود را رسوا کرد و ماهیت خود را نشان داد.
در ۱۳ خرداد سال ۴۲ توسط یاران امام(ره) اعلام می‌شود که امام(ره) تصمیم دارند بعد ازظهر عاشورا در مدرسه فیضیه سخنرانی کنند و به دنبال این خبر افرادی به صورت مستقیم و غیرمستقیم به شکل‌های مختلف امام را از این کار برحذر کردند اما امام(ره) کار خود را انجام داد و در آن روز با سخنان افشاگرانه خویش چهره وابسته شاه و مزدوری او برای آمریکا و اسرائیل برای مردم روشن کرد.
امام سخنرانی بسیار تأثیرگذاری را در این روز انجام دادند و بعد از آن رژیم طاغوتی درصدد آمد که به شکلی با امام(ره) برخورد کند لذا ایشان را دستگیر کرد. بعد از دستگیری امام(ره)، مردم عکس‌العمل شدیدی نشان دادند و قیام ۱۵ خرداد در سال ۴۲ شکل گرفت.
آیت الله لطف الله دژکام نماینده ولی فقیه در استان فارس در رابطه قیام ۱۵ خردادماه نیز گفت: حکومت شاهنشاهی ۱۵ خرداد را حرکت عقیم ارتجا سیاه می‌دانست که با خیال خام خود با حمله به ملت مسلمان ایران، حرف‌های انقلابی را خفه کرده است در صورتی که قیام ۱۵ خرداد جرقه قیام در تمامی کشور و زمینه ساز انقلاب اسلامی ایران بود.