ابن عباس از اسماء بنت عُمیس نقل میکند و میگوید: «فَأَخْبَرَتْنِي أَسْمَاءُ بِنْتُ عُمَيْسٍ أَنَّهَا رَمَقَتْ رَسُولَ اللَّهِ فَلَمْ يَزَلْ يَدْعُو لَهُمَا خَاصَّةً»؛: دیدم پیغمبر اکرم(ص) همینطور برای آن دو، یعنی امام علی(ع) و حضرت فاطمه(س) به طور خاص دعا میکند. بعد هم میگوید: «وَ لَا يُشْرِكُهُمَا فِي دُعَائِهِ أَحَداً»! غیر از آن دو بزرگوار کس دیگری را هم اضافه نمیکردند. این روش تقدیم و تأخیر در دعاست که اوّل خودت، بعد فرزندانت، خاندانت، پدر و مادرت و کسانی را که به تو وابسته هستند دعا کن. [آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی(ره)]