وی گفت: طبیعتاً جامعه قرآنی نیز به عنوان یکی از همان لایه‌های مؤثر جامعه در حد بضاعت و توان خود و البته با توجه به ماهیت رفتاری و هویت عملکردی خود دست به سلسله اقداماتی زد تا بتواند حضور خود را در صحنه و میدان بیش از پیش به اثبات رسانده تا به این واسطه با سایر آحاد جامعه در بیان این نکته که اجازه هیچگونه دخالت خارجی و تعدی به کیان اسلامی را به دشمن نمی دهند را همراهی کند.
سادات‌فاطمی تصریح کرد: نباید این نکته را از نظر دور داشت که جامعه قرآنی چیزی جدای از بدنه جامعه نیست و افرادی که تحت عنوان فعال قرآنی در این عرصه فعالیت می‌کنند؛ خود از جمله کسانی هستند که ممکن است مانند سایر افراد جامعه در مواجهه با انواع سختی‌ها و مرارت‌های ناشی از وضعیت نامطلوب اقتصادی و معیشتی قرار داشته باشند اما کارنامه عملکردی آنها در طی این مدت نشان داد که حفظ و حراست از کیان اسلامی تا چه اندازه برای آنها نیز از اعتبار و اهمیت برخوردار است و لذا تا حد امکان با سلسله اقداماتی، این مهم را به منصه ظهور رساندند.
این کارشناس پیشکسوت قرآن در ادامه گفت: اتفاقاً آنچه که از رهگذر فعالیت جامعه قرآنی در ایام شاهد آن بودیم و در قالب برگزاری محافل و مجالس انس با قرآن، برگزاری همایش‌ها و تجمعات قرآنی و... تجلی پیدا کرد، با وجود همه دستاوردهای مطلوبی که در پی داشت، رهآورد مثبت و سازنده‌ای را نیز محقق ساخت و آن اینکه با توجه به اینکه در این کشور ما با مذاهب، ادیان و اقوام گوناگون روبرو هستیم اما با استناد به قرآن، این نکته را متذکر شد که در رویارویی با دشمن باید فراتر از اندیشه‌ها و باورهای اعتقادی، ایمانی و جناحی برای به زانو درآوردن دشمن اتحاد و وحدت میان خود را حفظ کرد.
سادات‌فاطمی در بخش دیگری از سخنان خود در پاسخ به این پرسش که آیا در قرآن چه مستنداتی وجود دارد که جامعه قرآنی با بیان آن بتوانند با توجه به نیت شوم دشمنان، همچنان وحدت و اتحاد میان مردم را حفظ کنند، گفت: در قرآن مستندات زیادی وجود دارد و مشخصاً در سوره آل‌عمران آیات 118 و 119 به این امر به وضوح اشاره شده است که دشمن با کینه‌توزی از هیچ کوششی در راه ضربه و لطمه زدن به جامعه ایمانی کوتاهی نخواهد کرد و البته موارد بسیار دیگری که بیان آن از سوی جامعه قرآنی می‌تواند اقشار جامعه را بیش از پیش نسبت به این موضوع حساس که نباید در برابر دشمن مماشات و رفتاری از سر نرمش و انعطاف نشان داد وجود دارد.
وی تأکید کرد: در دوران آتش‌بس نیز همچنان باید این روحیه را حفظ کرد و با توجه عمیق به برخی از آیات قرآن از جمله آیه 125 سوره آل‌عمران که می‌فرماید: «بَلَىٰ ۚ إِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا وَيَأْتُوكُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هَٰذَا يُمْدِدْكُمْ رَبُّكُمْ بِخَمْسَةِ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُسَوِّمِينَ» باید در صبر و بردباری پیشه کرد و ایمان راسخ داشت که در صورت این صبر و بردباری و به شرط اطمینات و اعتماد به خداوند، او خود بزرگترین حامی و پشتیبان ما خواهد بود.
این کارشناس قرآنی در ادامه گفت: نکته‌ای که در اینجا باید به آن اشاره کنم این است که ماهیت کنشگری و فعالیت قشری همچون جامعه قرآنی در شرایط جنگی شاید اغلب پرداختن به مسائل و نکات نظری این مواجهه و مقاومت در برابر هجمه دشمن است؛ همچنانکه جامعه قرآنی با بیان آیات قرآن در قالب کرسی و محافل تلاوت می‌توانند به بیان فرامین قرآن به عنوان یک راهکار و راه‌حل بپردازند و اما در عرصه جنبه عمل و اینکه برای عملیاتی شدن آن زین پس چه اتفاقاتی باید رقم بخورد، این موضوع مرتبط با مسئولان اجرایی است که تدابیر قرآنی را در امر مدیریتی خود پیاده ساخته و آن را به عنوان یک نقشه راه در امور اجرایی و مدیریتی خود به کار گیرند.
وی در پایان گفت: نکته مهم دیگر اینکه به هر حال جنگ برای خود سختی و مرارت فراوان دارد و اینگونه نیست که تنها برای سرزمینی که مورد هجمه قرار گرفته است، مشکلاتی فراهم شده باشد بلکه خود قرآن به این نکته اشاره دارد که جبهه متخاصم نیز با سختی و مشکلات فراوانی روبرو می شود، در چنین اوضاع و شرایطی امر مهمی که باید به آن توجه کرد، کنار گذاشتن اختلافات و نزاع ها و در عین حال یکی شدن همه سلایق و تفکرات است تا به استناد به آیه 152 سوره آل عمران«... حَتَّى إِذَا فَشِلْتُمْ وَتَنَازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَعَصَيْتُمْ مِنْ بَعْدِ ...» طمع نسبت به برخی مقاصد، نیات و منافع موجب نشود تا این انسجام و اتحاد از هم گسسته شود.