به گزارش ایکنا، فایل تصویری و متن ششمین قسمت «آموزش تکیه‌های صوتی بر کلمات» با تدریس مهدی حسنی، حافظ کل قرآن و مؤلف کتاب میزان‌القرائه (نخستین کتاب در کشور که درباره نَبر و آکسان‌ها در قرآن کریم به رشته تحریر درآمده است) ارائه می‌شود.
«در این جلسه به مبحث «شیوه تکیه‌گذاری بر کلمات دارای تشدید» پرداخته می‌شود. کلماتی که دارای تشدید هستند در قرآن کریم به سه شکل کلی وجود دارند؛
1-کلماتی که بعد از حرف ساکن آن در حروف مشدد، فقط یک حرف اصلی وجود دارد. در این هنگام به جهت سهولت پیدا کردن حرفی که تکیه به آن می‌خورد از قاعده ساکن استفاده می‌کنیم. چون کلمات دارای تشدید در واقع ساکن ذاتی دارد، پس تکیه صوتی به قبل از ساکن منتقل می‌شود؛ مثل ربِّ (ر ببَ) تکیه صوتی به (رَ) است و در رَبَّک که در هنگام وقف است و پایانش ساکن است بر (رَ) است.
2- کلماتی که بعد از حرف ساکن آن در حروف مشدد، دو یا سه حرف متحرک وجود دارد، در اینگونه کلمات تکیه صوتی به حرف بعد از ساکن تعلق می‌گیرد مثل رَبَّکَ (رَببَکَ) در هنگام وصل بر کلمه بعدی، تکیه صوتی بر (بَ) است.
3- کلماتی که بعد از حرف ساکن آن در حروف مشدد، چهار یا پنج حرف متحرک وجود دارد، مثل کلمه نَتَّبِعُه‌و(در حالت وصل) (نَتتَبِعُه) تکیه صوتی بر روی حرف متحرک سوم بعد از حرف ساکن است.
نکته تکمیلی: کلماتی مثل نَتَّبِعُه‌و (نَتتَبِعُه) که چهار متحرک اصلی بعد از حرف ساکن است، در هنگام وقف، چهارمین حرف متحرک، تبدیل به ساکن می‌شود در این صورت، بعد از حرف ساکن، سه متحرک اصلی داریم که تکیه صوتی آن بر روی اولین حرف بعد از ساکن، قرار می‌گیرد.»