استاد رضا عبدالهی، شاعر و پژوهشگر ادبی در بیست‌ویکمین برنامه چشمه حکمت ایکنا که به مناسبت ماه مبارک رمضان تهیه شده، به خوانش یک مثنوی در مدح و مرثیه مولای متقیان حضرت علی (ع) پرداخت.
شهادت جانگداز عطر دلپذیر به، یگانه مولود کعبه، مردی از سلاله رازقی و از تبار عاشقی، مولی‌الموحدین، بزرگ پرچمدار دین، حضرت امیرالمومنین (ع)، صاحب فضیلت و سرشار از چشمه حکمت، بر همگان و شیفتگان آن حضرت تسلیت باد.
با قرائت یک مثنوی با عنوان «علی (ع) تنهای تنها است»، عرض ارادت خود را به خاندان اهل بیت و طهارت و امام متقیان ابراز می‌دارم.
«شب است و آسمان غمگین فرداست/ به نخلستان علی تنهای تنهاست
چراغ کوفه خاموش است و خاموش/ ستاره سوگوار است و سیه‌پوش
پرنده در حریم آتش تب/ ندارد اشتیاق خواندن امشب
امیر مؤمنان فصل شبانگاه/ نشسته در کنار حلقه چاه
دلش آمیزه حزن و تحسّر/ نهاده سر به بالین تفکر
نمی‌یابد کسی را محرم خویش/ که گوید ماجرای ماتم خویش
سکوتش خسته و تبدار فریاد/ گلوی زخمی‌اش سرشار فریاد
ز بی‌مهری اهل کوفه دلگیر/ پریشان از وفاداری به تزویر
دلش اندوهگین از آه مظلوم/ عزادار تهیدستان محروم
چرا امشب علی اندوهگین است؟/ نگاهش سوگوار و این چنین است؟
در این شبهای دلتنگی و بی‌ماه/ چه سرّی باشد او را با دل چاه؟
چه دردی خفته در باغ سکوتش/ که گُل می‌سوزد از داغ سکوتش
چه بهتانی وجودش را حزین کرد؟/ علی را سال‌ها خانه‌نشین کرد؟
تو در فصل مشقّت بردباری/ گِله از چرخ بازیگر نداری
به‌هنگامی که قلبی می‌گدازد/ سرشکی گونه‌ات را می‌نوازد
ببین زین ماجرا، ای مرد نستوه/ تکیده می‌شود، گر بشنود کوه
تو می‌رنجی که مردم ناسپاسند/ به فصل دستگیری ناشناسند
از این مردم که پیمان با تو بستند/ ولی شام دگر پیمان شکستند
از این مردم که دل از سنگ دارند/ به سر اندیشه نیرنگ دارند
شب است و آسمان غمگین فرداست/ به نخلستان علی، تنهای تنهاست»