وی با ذکر اینکه انفاق و کمک به فقرا و مستمندان، یکی از بهانه‌ها برای بهشت رفتن است، اضافه کرد: برخی می‌گویند که ما خبر نداریم که چه کسی فقیر و نیازمند است؛ این ندانستن اشکال است، چون باید بپرسیم و بررسی کنیم. اگر در فامیل، فقیر و مسکینی هست باید اولویت را به آنان بدهیم و اگر نیست به همسایه و بعد می‌توان از بهزیستی و کمیته امداد به این قشر کمک کنیم.
استاد حوزه علمیه با بیان اینکه اگر هر کسی فامیل فقیر خود را تحت پوشش قرار دهد و به او رسیدگی کند، فقر ریشه‌کن می‌شود، تصریح کرد: انفاق وظیفه دولتی نیست بلکه وظیفه مردمی است؛ در کجای قرآن بیان شده که انفاق وظیفه دولت و حکومت است، البته حکومت هم به اندازه خودش وظیفه دارد و باید کمک کند و برنامه‌هایی بریزد که به نفع محرومان و مستضعفان باشد.
رفیعی با اشاره به اینکه در قرآن آیات زیادی در مورد انفاق بیان شده است، اظهار کرد: روایات زیادی هم وجود دارد که ائمه(ع) به افرادی که اهل انفاق و کمک به فقرا هستند، وعده بهشت داده است؛ بهشتی که در سوره انبیاء فرمود: اهل آن از آتش جهنم دور هستند و صدای آن را نمی‌شنوند؛ فرشتگان از آنان استقبال می‌کنند و واقعه بزرگ قیامت آنان را محزون نمی‌کند.
استاد جامعةالمصطفی(ص) افزود: در روایت بیان شده که رسول الله(ص) در مسجد نشسته بودند و سه روز پیاپی فرمودند که این آقایی که الان وارد مسجد می‌شود، اهل بهشت است و در هر سه بار هم، پیرمردی وارد مسجد شد؛ وقتی مردم کنجکاو شدند و از او پرسیدند که تو چه عملی انجام داده‌ای که پیامبر(ص) تو را اهل بهشت می‌داند، گفت که من همه را از خودم بهتر می‌دانم و سوءظن به کسی ندارم و انفاق می‌کنم.
رفیعی تصریح کرد: بهای بهشت، ایمان و ولایت اهل بیت(ع) و عمل صالح است و بهانه آن هم کارهایی مانند جلوگیری از غیبت یک مؤمن در یک مجلس و دفع کردن تهمت از او و دفاع از آبروی مؤمن است و باید تلاش کنیم هم بها و هم بهانه داشته باشیم. ایمان، استقامت و عمل صالح بهای دیگر بهشت است. گاهی رسیدگی به حیوان و آب دادن به یک درخت هم، انسان را بهشتی می‌کند.
وی همچنین با تسلیت مجدد شهادت امام علی(ع) گفت: از امام صادق(ع) سؤال شد که صبورتر از همه صابران چه کسی بود، فرمودند: امام علی(ع)؛ زیرا 30 سال سختی‌ها را تحمل کرد و به آرزویش یعنی شهادت رسید.
انتهای پیام