به گزارش ایکنا، به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین کاوس روحی‌برندق، عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس و از شاگردان آیت‌الله بهجت، در درس‌گفتارهای رمضانی ایکنا به شرح ادعیه زبور آل محمد(ص) در صحیفه سجادیه می‌پردازد. این جلسات در ایام ماه مبارک رمضان هر روز در صفحه اندیشه ایکنا منتشر می‌شود. در ادامه بیست‌ونهمین جلسه از این درس‌گفتار از نظر می‌گذرد؛
در این جلسه به شرح فقراتی از دعای چهل‌و هفتم صحیفه سجادیه می‌پردازیم. امام سجاد(ع) فرمودند: «وَ انْزَعِ الْغِلَّ مِنْ صَدْرِي لِلْمُؤْمِنِينَ وَ اعْطِفْ بِقَلْبِي عَلَى الْخَاشِعِينَ»؛ یعنی خدایا، کاری کن که در دل من کینه‌ای نسبت به مؤمنین وجود نداشته باشد و دل من را نسبت به اهل ایمان و کسانی که در درگاه تو خاشع هستند، مهربان بفرما. بنابراین، باید در تعامل با مؤمنین آنها را نزد خود بزرگ بدانیم و اگر قرار شد کار کسی را راه بیندازیم، نباید خود را بزرگ ببینیم و لازم است نسبت به انسان‌هایی که خشوع و خضوع دارند، مهربانی به خرج دهیم.
برخی از افراد هستند که ارزش کارهای خود را نمی‌دانند؛ برای نمونه یک نفر راننده تاکسی است و در حال خدمت به دیگران و راه‌انداختن کار مردم است، اما تصور می‌کند کار مهمی نمی‌کند، یا یک نفر در اداره‌ای مشغول به کار است، اما همواره خودخوری می‌کند و می‌گوید که مشغول حمالی هستم، در حالی که این نگرش‌ها درست نیست و همه در حال انجام کارهای دیگران هستند و خدمت می‌کنند تا مشکلی برطرف شود. از این‌رو باید این کارها با نیت خوب و با رضایت از کار و احساس رضایت از اینکه خدا نیز راضی است انجام شود. اگر می‌خواهیم زیست مؤمنانه داشته باشیم باید تمرین کنیم که کارهای خود را با توجه به خداوند و عطوفت نسبت به مؤمنین انجام دهیم. خدایا چنین زیستی را نصیب ما بفرما.