صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۹۶۶۶۶۲
تاریخ انتشار : ۰۴ ارديبهشت ۱۴۰۰ - ۰۹:۲۹
جرعه‌ای از کلام امیر/ 7

پژوهشگر نهج‌البلاغه در درس‌گفتار شرح خطبه متقین چشم بستن بر حرام را از خصوصیات تقواپیشگان نامید و گفت: چشم را باید بر حرام بست و گوش را بر علم مفید باز کرد تا ساختار ذهنی، فکری و عقلی انسان در حالت سلامت و تعادل باقی بماند.

به گزارش ایکنا، سیدحمید خویی از نوادگان آیت‌الله خویی و محقق و پژوهشگر نهج‌البلاغه و عضو هیئت علمی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران است. وی در سلسله درس‌گفتارهای «جرعه‌ای از کلام امیر(ع)» در خبرگزاری به بیان نکاتی درباره خصوصیات متقین از منظر حضرت علی(ع) پرداخته است که قسمت هفتم آن از نظر می‌گذرد؛
 
چهارمین خصوصیتی که امیرالمؤمنین(ع) از پارسایان و تقواپیشگان بیان می‌کند این است که «غَضُّوا أَبْصَارَهُمْ عَمَّا حَرَّمَ اَللَّهُ عَلَیْهِمْ؛ چشمانشان را فروبستند از آنچه که خداوند بر آنها حرام کرده است»؛ این تقوا را اصطلاحاً تقوای چشم یا تقوای نگاه نامیده‌اند. پس یکی از خصوصیات تقواپیشگان این است که نگاه بر حرام نمی‌افکنند و این دستور الهی را انجام می‌دهند که «پیغمبر به مردان مؤمن بگو که نگاه از حرام برگیرند و دامن خویش را پاک نگه دارند». بعد می‌فرماید: «و به زنان مؤمن هم بگو که نگاه از حرام برگیرند و دامن خود را پاک نگه دارند»
 
این ویژگی پارسایان یکی از عوامل مهم صیانت از سلامت اجتماعی و حفظ حریم افراد در جامعه دینی است؛ چراکه بسیاری از انحرافات اجتماعی و فسادهای اخلاقی از همین نگاه‌های حرام ناپاک آغاز شده و کلید می‌خورد؛ لذا «غَضُّوا أَبْصَارَهُمْ عَمَّا حَرَّمَ اَللَّهُ عَلَیْهِمْ» را باید به عنوان یکی از ویژگی‌های عملی تقواپیشگی در زندگی دانست.
 
ورود بسیاری از معاصی از همین چشم و گوش صورت می‌گیرد؛ لذا بعد از این حضرت امیرالمؤمنین(ع) می‌فرمایند: «وَقَفوُا اَسماعَهُم على العِلم النافع لهم؛ گوش‌هایشان را وقف می‌کنند برای دانش و آگاهی سودمند برای آنان»؛ یعنی در حقیقت دو نکته مرتبط با هم که محافظت از حس بینایی و شنوایی برای آفت‌زدگی است، چراکه یکی از ورودی‌هایی که شعور و آگاهی انسان را به شدت افزایش می‌دهد گوش است و ما بسیاری از یافته‌های علمی را از طریق گوش دریافت می‌کنیم و از طریق آن به کمال می‌رسیم؛ بنابراین باید چشم را بر حرام بست و گوش را باید بر علم مفید باز کرد تا ساختار فکری و ذهنی و عقلی انسان در حالت سلامت و تعادل باقی بماند.
انتهای پیام
مطالب مرتبط